the wind blows

-
  Κρατιέμαι γερά από την κουπαστή..
Ονειρεύομαι πως το συνοθύλεμα του τώρα και του χθες θα πράξει κατά πως πρέπει.
Δηλαδή , πως να το πω...
Οι λέξεις θα αρχίσουν να παίρνουν μορφή στην άδεια σελίδα, όπως τότε.. και ο άνεμος θα με παρασύρει σε ταξίδια όμορφα, τόσο αληθινά παρά το φανταστικό τους.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

TO ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

-
Εικόνα
  Κατασκηνωτής της ζωής από μικρός, βίωνε το θαύμα της καθημερινής ανακάλυψης. Αρνιόταν να συμβιβαστεί με τις νόρμες της ανθρώπινης φύσης. Ένοιωθε, από τότε που άρχισε να κατανοεί τον εαυτό του, ότι υπήρχε κάτι που διαφοροποιούσε τις κοινωνίες από τις αγέλες κι αυτό το κάτι δεν ήταν απαραίτητα προϊόν εξελικτικής, στο χρόνο, σοφίας. Όλα άρχισαν για την επιβίωση, μα από ένα σημείο κι έπειτα η επιβίωση πήρε διαστάσεις τρομακτικές. Μεταφράστηκε σε αίγλη, ευκολία, καλοπέραση, βιασύνη, άκρατο καταναλωτισμό, καταστροφή της φύσης, απομάκρυνση από τα πολύτιμα δέοντα. Μικρός εξερευνητής, τότε που έγραφε τα πρώτα κεφάλαια στην ιστορία της ζωής, που κοιτούσε με δέος εικόνες, μέρη, ανθρώπους, που δε φοβόταν το άγνωστο σφυρηλάτησε της αθωότητας τις αρχές με δάκρυα και ξεφωνητά χαράς στης καρδιάς τα κατάστιχα. Σε ένα μέρος μικρό, παραδεισένιο, σε μια όαση έμψυχων όντων, σε μια διαδρομή διαπραγμάτευσης της πραγματικότητας μέσα από τα παιδικά ένστικτα, συνάντησε ζευγάρια μάτια να τον παρατηρού...
Διαβάστε περισσότερα

Το χέρι να σου κρατώ

-
Εικόνα
  ( Καθισμένη στην αυλή του σπιτιού της. Ηλικιωμένη γυναίκα. Έχει βιώσει την οικογενειακή θαλπωρή, έχει δώσει αγάπη άπλετη, έχει πάρει αγάπη. Συντετριμμένη από το θάνατο του αγαπημένου της συντρόφου μονολογεί της ζωής τους σταθμούς, αντιμάχεται τον εαυτό της σε μια προσπάθεια να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα και να διανύσει μόνη τον υπολειπόμενο της ζωής της χρόνο διατηρώντας την αγάπη της ατόφια). Έφυγες μου είπαν. Κι εγώ δεν ήξερα πως να αισθανθώ. Δεν ήξερα πως να αναπνεύσω. Χρόνια τώρα, δεκαετίες … μια στιγμή. Εσύ που μου κρατούσες το χέρι, βράχος στης ζωής τα εμπόδια, που μαζί κάναμε μια όμορφη οικογένεια πλασμένη με του κόσμου το πολυτιμότερο αγαθό, την αγάπη. Έφυγες. Για πού;  Σκέψη αραχνοΰφαντη τραγικά, λουσμένη με φόβο. Πώς θα είναι η μορφή σου όταν το φέρετρο θα περάσει την πόρτα του σπιτιού μας, όταν για τελευταία φορά θα περάσεις το κατώφλι που στέγασε όνειρα, λύπες, χαρές, που έντυσε ζωές ανθρώπων με την ευγένεια και την καλοσύνη της ψυχής σου; Και τότε ήρθες...
Διαβάστε περισσότερα
-
Ο Εκφυλισμός των Σχέσεων   Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένα πολυδιάστατο πλέγμα αποτελούμενο από αιτίες, αφορμές, συναισθήματα, αξίες, ηθική, αλληλοσεβασμό και πάει λέγοντας.   Αν ρίξουμε μια απλή ματιά γύρω μας θα εκπλαγούμε με την ανηθικότητα που χαρακτηρίζει πολλά είδη σχέσεων, με τα αίτια που ωθούν έναν άνθρωπο να πλησιάσει ένα συνάνθρωπο του.   Συμφέροντα, ικανοποίηση του εγωισμού, αποκατάσταση παντός είδους, πελατειακές σχέσεις που δίνουν και παίρνουν, αδιαφορία για τα πραγματικά προβλήματα που πλήττουν όχι μόνο τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά αλλά και την κοινωνία σαν σύνολο.   Πολλοί δημιουργούν σχέσεις δίχως νόημα, που ουσιαστικά είναι ένα πανηγύρι προφάσεων και μια προσπάθεια να ξεφύγουν από τον ίδιο τους τον εαυτό, να τον κοιτάξουν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν: «Τι σημαίνει άραγε αυτοσεβασμός; Και ποια η έννοια, η αληθινή έννοια, το νόημα του σεβασμού στον κάθε άνθρωπο που έχω απέναντι μου..;   Ο σεβασμός, καταρχήν, δεν είναι κάτι δεδομένο...
Διαβάστε περισσότερα