the wind blows
Κρατιέμαι γερά από την κουπαστή.. Ονειρεύομαι πως το συνοθύλεμα του τώρα και του χθες θα πράξει κατά πως πρέπει. Δηλαδή , πως να το πω... Οι λέξεις θα αρχίσουν να παίρνουν μορφή στην άδεια σελίδα, όπως τότε.. και ο άνεμος θα με παρασύρει σε ταξίδια όμορφα, τόσο αληθινά παρά το φανταστικό τους.